Zullen we ze even laten kennismaken?

Suzanne wandelde met haar hond Keesje op een smal zandpad richting huis.
Een onbekende vrouw met hond komt haar richting oplopen. Keesje staat abrupt stil en kijkt. De onbekende vrouw komt dichterbij. De hond trekt aan de lijn.
Dan volgt de vraag: “Zullen we de honden even laten kennismaken?”
Voordat Suzanne tijd heeft om te antwoorden is de hond al bij haar en wordt Keesje gegrepen.

Bovenstaand verhaal is verschrikkelijk maar gebeurt helaas te vaak. Gelukkig heeft Keesje het gered. Maar hij en Suzanne hebben een groot trauma opgelopen.

Wie zijn behoefte is het?
Het lijkt zo’n leuk idee om honden te laten kennismaken. Maar waarom? Je kent die andere hond niet, je hoeft er niet mee samen te leven, de opwinding is bij de eerste ontmoeting altijd (te) hoog.
Waarom dan toch? Omdat het zo schattig is om te zien hoe ze spelen? Omdat hij dat zo leuk vindt? Het is een veel betere oefening om op een afstand naar die andere hond te kijken en dan hup lekker verder.

En natuurlijk is het fijn als je hond sociaalvaardig is met anderen honden. Maar als hij 1 of 2 honden in zijn leven heeft om mee te spelen is dat écht voldoende. Hij hoeft niet met de hele wereld bevriend te zijn.

Wat als je wél laat kennismaken?
Als je toestaat dat je hond naar elke hond mag gaan waar hij naar trekt omdat hij die zo leuk vindt. Dan leert hij dat trekken zin heeft en dat jij wel volgt. En dat opgewonden zijn zin heeft. Want hij is blij en druk en mag toch overal naar toe.
Het gevolg voor de ander is dat een opgewonden hond zijn kant op komt, wat spanning oplevert met als gevolg: trekken aan de lijn, blaffen, vluchten of vechten.

Het kan anders
Loop je op een smalle stoep op een onbekende hond af, dan dwing je jouw hond te passeren. Hoe dichterbij, hoe meer spanning. Daar zal een hond van nature niet voor kiezen.
Wat dan wel? Dat leer ik je graag op de BAT-privelessen of op het BAT-event. 

Tijd en afstand
Wat ik zeker weet is dat elke hond behoefte heeft aan tijd en afstand. Tijd om te kijken, te snuffelen en te verkennen om zo een goed beeld te krijgen van de situatie. En voldoende afstand van een prikkel, daar waar hij zich veilig voelt en kalmeert.

Ik wens je een ontspannen wandeling toe!

Fieke Offringa
Gecertificeerd hondengedragsdeskundige / CBATI-KSA